H0 Okno owalne VW Beetle, ciemnozielone Biegnie, biegnie i biegnie... Garbus jeździ po wszystkich drogach świata od ponad 60 lat. Jego historia zaczyna się w 1931 roku, kiedy biuro projektowe Ferdinanda Porsche opracowało już opływowy sedan. Gdy ani Zündapp, ani NSU nie mogły podjąć decyzji o produkcji, Porsche otrzymało zlecenie opracowania „Volkswagena”. Mercedesowi zlecono zbudowanie wstępnej serii testowej składającej się z 30 egzemplarzy. Dopiero wiele lat później okazało się, że Porsche nie był jedynym intelektualnym ojcem Garbusa, gdyż już w 1925 roku Béla Barényi pracował nad garbatym samochodem z chłodzonym powietrzem silnikiem typu bokser zamontowanym z tyłu. Hans Ledwinka skonstruował także bardzo podobny prototyp dla czeskich zakładów Tatra – oba autorstwa zostały docenione dopiero wiele lat później i za to zaoferowane wysokie wynagrodzenie od VW. Mając na uwadze pozytywną ocenę Garbusa, ówczesny rząd podjął decyzję o budowie fabryki Volkswagena i tak początki miasta Wolfsburg tak naprawdę sięgają założonego w 1938 roku producenta samochodów VW. Początkowo na bardziej rolniczym obszarze we wschodniej Dolnej Saksonii znajdowało się tylko kilka mniejszych wiosek. W wyniku założenia zakładu miasto – miasto KdF-Wagen (Siła przez Radość) niedaleko Fallersleben – wkrótce rozrosło się do 100 000 mieszkańców i każdemu, kto dziś słyszy Wolfsburg, automatycznie kojarzy się z Volkswagenem. Jednak te nieliczne samochody, które zostały zbudowane do końca wojny, trafiły tylko do nielicznych uprzywilejowanych, a nie do ogółu społeczeństwa. W czasie wojny budowano wyłącznie pojazdy wojskowe. Po wojnie fabryka znajdująca się zaledwie kilka kilometrów od sowieckiej strefy okupacyjnej została zniszczona w 85%. Angielska załoga nie wiedziała, co zrobić z projektem Volkswagena. Dlatego jesienią 1945 roku trzech inżynierów z Ford England odwiedziło fabrykę w Wolfsburgu i jeździło VW po pełnej dziur drogach. Pomimo pochwał rodaków wojskowych, którzy wychwalali Volkswagena jako wspaniały pojazd, i tak doszli do negatywnego werdyktu. Testy przemysłu samochodowego dwóch pojazdów sprowadzonych do Anglii pod koniec 1946 r. również wypadły negatywnie. Ostatecznie dzieło zaoferowano Henrykowi Fordowi II za symboliczną cenę zaledwie jednego dolara. Ale i tam dyrektor generalny odrzucił projekt, ponieważ brytyjska grupa Rootes Group wystawiła mu negatywną ocenę ze słowami „projekt nie byłby wart ani grosza”! Powstała więc spółka GmbH należąca do spółki powierniczej, która z kolei początkowo podlegała okupantowi. Ta spółka powiernicza została później przeniesiona do nowo powstałej Republiki Federalnej Niemiec (Zachód) i przekazała nadzór nowemu krajowi związkowemu Dolna Saksonia. Ostatecznie Ivan Hirst, funkcjonariusz Brytyjskiej Komisji Kontroli i pełniący obowiązki szefa Volkswagenwerke GmbH, poszukiwał kierownika technicznego fabryki, którego znalazł w firmie Heinz Nordhoff. Chociaż aliancka komisja ekspertów początkowo potwierdziła, że Garbus nie ma przyszłości ekonomicznej (po nieudanym przekazaniu Fordowi), linia montażowa została wznowiona w 1945 roku, po przekazaniu jej firmie Heinz Nordhoff – początkowo stosunkowo powoli. Jednak sytuacja ta miała się wkrótce zmienić. Nordhoff odniósł sukces Volkswagena, a w kolejnych latach produkcja nadal gwałtownie rosła. Pod koniec 1946 roku fabrykę opuściło ponad 10 000 samochodów. Chcąc wyjść naprzeciw gustom klientów zagranicznych, w lipcu 1949 roku obok modelu standardowego wprowadzono bardziej rozbudowany „model eksportowy”. Wygląd zewnętrzny wyróżniał się na tle modeli standardowych dzięki wykończeniu na wysoki połysk i bogatemu chromowaniu. Od marca 1953 roku „okno precli” zastąpiono owalnym oknem bez pionowej kraty. 5 sierpnia 1955 roku z linii montażowej zjechał milionowy Garbus, co symbolizowało ożywienie gospodarcze kraju. „Made in Germany”, które pierwotnie miało być piętnem, stało się znakiem jakości, a „Beetle” stał się ogromnym sukcesem, szczególnie w Stanach Zjednoczonych. Produkcja osiągnęła szczyt 17 lutego 1972 roku. Wyprodukowany w liczbie 15 007 034 pojazdów Garbus stał się nowym „mistrzem świata” i tym samym stał się samochodem odnoszącym największe sukcesy, wyprzedzając poprzedniego rekordzistę Forda T. W styczniu 1978 r. z linii montażowej w Emden/ zjechał ostatni niemiecki Volkswagen Beetle. Osnabrück. Następnie produkcję Beetle przeniesiono wyłącznie za granicę. W 1985 roku zakończył się import chrząszcza meksykańskiego do Niemiec. Remake modelu tego kultowego pojazdu w skali 1:87 był już dawno planowany. Model (z epoki cudu gospodarczego) został ponownie zmierzony przy użyciu złożonego procesu laserowego, aby móc dokładnie w miniaturze odtworzyć dość trudny kształt ciała. Na uwagę zasługują także jasne, eleganckie reflektory, które zostały wyprodukowane zgodnie z najnowszymi standardami i posiadają najlepsze chromowane pierścienie reflektorów. Uwaga! Opis tego produktu został przetłumaczony automatycznie. Jeśli możemy poprawić go dzięki Tobie, prosimy o kontakt. Dane techniczne: Epoka: II · Klasa wiekowa: Od 15 lat · Model (Tabor kolejowy): Model samochodu · Producent pojazdu: Volkswagen · Rodzaj modelu (Modelastwo kolejowe): gotowy model · Skala modelarska: H0 · Specyfikacja: Okno owalne chrząszcza Wskazówki: Wierny oryginałowi model dla dorosłych kolekcjonerów! W przypadku nowej edycji kolor może się zmienić w stosunku do rysunku. |
